其实我是个作家
其实我是个作家最新章节：
在他四周一株株颜色各异的十大道树出现，每一株道树都代表了一种属性之力
那一个护卫闻言，躬身领命，悄无声息的跟了上去
但见其抬手一挥，一道耀眼的灰光飞射而出，却是一柄灰色骨剑，惊虹般破空刺向一只灰色怪鸟
青铜仙鹤一听这老玄龟又开始诅咒杨云帆，忍不住跳起来反驳道
即便他们有人能够脱出，起码也要一年半载，到时候冥寒仙府这边入口早已关闭，他们也无可奈何了
黑云附近阴风怒吼，黑气弥漫，遮挡住了上面的情形
非洲的夜晚，格外的安静，也格外的危险
老张简直是万分开心，这可是说到他的心坎上了
换做是别人，在这两者之间，应该都知道，该怎么处理，该怎么解决这个问题吧？
由此可见，杨云帆的“药苦”，跟他的医术一样，都广为流传了
其实我是个作家解读：
zài tā sì zhōu yī zhū zhū yán sè gè yì de shí dà dào shù chū xiàn ， měi yī zhū dào shù dōu dài biǎo le yī zhǒng shǔ xìng zhī lì
nà yí gè hù wèi wén yán ， gōng shēn lǐng mìng ， qiāo wú shēng xī de gēn le shǎng qù
dàn jiàn qí tái shǒu yī huī ， yī dào yào yǎn de huī guāng fēi shè ér chū ， què shì yī bǐng huī sè gǔ jiàn ， jīng hóng bān pò kōng cì xiàng yī zhī huī sè guài niǎo
qīng tóng xiān hè yī tīng zhè lǎo xuán guī yòu kāi shǐ zǔ zhòu yáng yún fān ， rěn bú zhù tiào qǐ lái fǎn bó dào
jí biàn tā men yǒu rén néng gòu tuō chū ， qǐ mǎ yě yào yī nián bàn zǎi ， dào shí hòu míng hán xiān fǔ zhè biān rù kǒu zǎo yǐ guān bì ， tā men yě wú kě nài hé le
hēi yún fù jìn yīn fēng nù hǒu ， hēi qì mí màn ， zhē dǎng zhù le shàng miàn de qíng xíng
fēi zhōu de yè wǎn ， gé wài de ān jìng ， yě gé wài de wēi xiǎn
lǎo zhāng jiǎn zhí shì wàn fēn kāi xīn ， zhè kě shì shuō dào tā de xīn kǎn shàng le
huàn zuò shì bié rén ， zài zhè liǎng zhě zhī jiān ， yīng gāi dōu zhī dào ， gāi zěn me chǔ lǐ ， gāi zěn me jiě jué zhè gè wèn tí ba ？
yóu cǐ kě jiàn ， yáng yún fān de “ yào kǔ ”， gēn tā de yī shù yī yàng ， dōu guǎng wèi liú chuán le
