其实我是个作家
其实我是个作家最新章节：
“放心，把你爸的身份亮一亮，说不定凌司白就看上你了
杨云帆望着云龙道长，有一些不好意思道：“等一下，我会跟道长讲一个很长的故事
不用，我们约在外面，下午有时间吗？
我们继续沿着遮龙山向前进，边走边吃些干粮充饥
他是第一个踏上天柱峰的神主强者，大可以慢慢寻找这天柱峰的神秘传承
“是吗……”韩立听闻此话，摸了摸下巴，面露沉吟之色，似乎在犹豫
丹田内的飞剑此刻仿佛变得沉重无比，以他此刻的仙灵力，仿佛在蚂蚁搬山，根本驱动不了
当然除了天心之外，还有生命石的升级版，生命泉眼，或者说叫不老泉也是其中一个能让他成为至强者的关键
现在看来效果不错，最少山木道人已经被激怒，出了自己的本名——莫忘
“你为什么叫我外公叫老爷子？你不是也叫外公吗？”季安宁不解的问
其实我是个作家解读：
“ fàng xīn ， bǎ nǐ bà de shēn fèn liàng yī liàng ， shuō bù dìng líng sī bái jiù kàn shàng nǐ le
yáng yún fān wàng zhe yún lóng dào zhǎng ， yǒu yī xiē bù hǎo yì sī dào ：“ děng yí xià ， wǒ huì gēn dào zhǎng jiǎng yí gè hěn zhǎng de gù shì
bù yòng ， wǒ men yuē zài wài miàn ， xià wǔ yǒu shí jiān ma ？
wǒ men jì xù yán zhe zhē lóng shān xiàng qián jìn ， biān zǒu biān chī xiē gān liáng chōng jī
tā shì dì yí gè tà shàng tiān zhù fēng de shén zhǔ qiáng zhě ， dà kě yǐ màn màn xún zhǎo zhè tiān zhù fēng de shén mì chuán chéng
“ shì ma ……” hán lì tīng wén cǐ huà ， mō le mō xià bā ， miàn lù chén yín zhī sè ， sì hū zài yóu yù
dān tián nèi de fēi jiàn cǐ kè fǎng fú biàn dé chén zhòng wú bǐ ， yǐ tā cǐ kè de xiān líng lì ， fǎng fú zài mǎ yǐ bān shān ， gēn běn qū dòng bù liǎo
dāng rán chú le tiān xīn zhī wài ， hái yǒu shēng mìng shí de shēng jí bǎn ， shēng mìng quán yǎn ， huò zhě shuō jiào bù lǎo quán yě shì qí zhōng yí gè néng ràng tā chéng wéi zhì qiáng zhě de guān jiàn
xiàn zài kàn lái xiào guǒ bù cuò ， zuì shǎo shān mù dào rén yǐ jīng bèi jī nù ， chū le zì jǐ de běn míng —— mò wàng
“ nǐ wèi shén me jiào wǒ wài gōng jiào lǎo yé zi ？ nǐ bú shì yě jiào wài gōng ma ？” jì ān níng bù jiě de wèn
